Oficjalna strona Katarzyny Kłys

Wywiady
W oczekiwaniu na IO Kasia udzieliła wywiadu Damianowi Juszczykowi z Przeglądu Sportowego.

Co pani czuła, gdy kilkanaście dni temu zostając w Czelabińsku wicemistrzynią Europy przypieczętowała pani awans?
Katarzyna Kłys: Przede wszystkim spokój, bo walczyliśmy o to przez ostatnie dwa lata. Mieliśmy dokładny plan, ale – jak to w sporcie – zawsze coś niespodziewanego mogło się wydarzyć.
W Rosji wywalczyła pani trzecie w karierze, a drugie indywidualnie srebro ME. A przecież nie była pani faworytką.
Wiedziałam, że stać mnie na medal, ale potrzebowałam jeszcze trochę szczęścia. Już w zeszłym roku pokazywałam, że mogę być groźna, a forma szła w górę, więc rywalki mogły się tego spodziewać.

W finale dopiero po dogrywce decyzją sędziów przegrała pani z Holenderką Edith Bosch, która jedzie na igrzyska jako druga judoczka rankingu olimpijskiego. To chyba dobry prognostyk?
Katarzyna Kłys: Zdecydowanie tak. Tym bardziej że dotąd mierzyłyśmy się dwa razy – choć już kilka lat temu – i wówczas walki były szybkie, bo Holenderka łapała mnie i rzucała. Teraz stawiłam już opór, ale jak widać to jeszcze nie wystarczyło. Musimy więcej trenować, przygotowując się także technicznie i taktycznie, a wtedy będzie dobrze.

Do Londynu jedzie pani po medal?
Katarzyna Kłys: (śmiech) Jadę po medal! Każdy sportowiec przed igrzyskami olimpijskimi powinien mieć takie marzenia. Z całych sił będę się starała, żeby ten medal przywieźć.

Srebrem ME otworzyła pani też drogę na igrzyska koleżance.
Katarzyna Kłys: To prawda. Daria Pogorzelec miała najwięcej punktów z polskiej ekipy z osób, które się nie zakwalifikowały. W Czelabińsku musiałam dotrzeć do finału, by zwolnić jej miejsce z tzw. puli europejskiej. Przed igrzyskami w Pekinie sama byłam w podobnej sytuacji. Niemka pokonała Słowenkę, dzięki czemu mogłam jechać. Wtedy ja miałam trochę szczęścia, a teraz Daria. Życzę jej jak najlepiej.

Cztery lata temu pani olimpijska przygoda była krótka. To doświadczenie przyda się w Londynie?
Katarzyna Kłys: Tak. Wtedy nie miałam pojęcia, jak igrzyska wyglądają. To wielkie wydarzenie i sportowo, i medialnie. Teraz wiem, czego się spodziewać. Nie jadę „zwiedzać", chcę coś osiągnąć.

źródło : Przegląd Sportowy


Powered by v6.01.6 © 2003-2005	Astral by:	365044 Unikalnych wizyt